Czyli jak robić zdjęcia gwiazd, by uniknąć ich poruszenia.
Co to są te reguły i po co się je stosuje?
Reguły 600, 500 i 400 to zasady, które mają zastosowanie w fotografii nocnej. Służą do ustalania maksymalnego czasu naświetlania dla danej ogniskowej obiektywu, przy danej wielkości matrycy, przy których jeszcze unikniemy poruszenia gwiazd na fotografii.
Oczywiście w przypadku, gdy fotografujemy „na sztywno”, czyli nie używając specjalistycznego prowadzenia paralaktycznego, które powoli obraca aparatem zgodnie z pozornym ruchem gwiazd.
Przy fotografii gwiazd nie możemy zapominać o tym, że nasza planeta obraca się wokół własnej osi. Pełny obrót trwa 24 godziny. Z tego powodu istnieje coś takiego jak pozorny ruch gwiazd na niebie. To właśnie przez obrót naszej planety jesteśmy ograniczeni czasem naświetlania, gdyż zbyt długi czas rejestruje już ten ruch, a gwiazdy stają się kolistymi kreskami.
Ruch ten jest widoczny na zdjęciach od przekroczenia pewnej wartości czasu naświetlania.
Jak uniknąć poruszenia gwiazd?
Żeby uniknąć poruszenia związanego z pozornym ruchem gwiazd należy wykonać pewne działanie matematyczne, aby obliczyć maksymalny czas naświetlania, jaki możemy zastosować.
Dzielimy liczbę 600 poprzez wartość ogniskowej obiektywu pomnożoną przez liczbę 1 dla matrycy pełnoklatkowej (35mm, FF, FX), przez 1,5 (matryce APS-C, Dx aparaty Nikon), 1,6 (matryc APS-C aparaty Canon), 2 (matryce MICRO 4/3).
Dawniej przyjmowano jedynie regułę 600, lecz postęp w budowie matryc spowodował, że trzeba było ją zmodyfikować. Ja już praktycznie nie stosuję licznika 600 (pomijając Lumixa G7 z matrycą 16 Mpx), a zazwyczaj robię na zasadzie 500 (przy Nikonie D600 – 24 Mpx) i 400 (przy D800e – 36 Mpx).
Wpływ na te modyfikacje ma ilość pikseli umiejscowiona na matrycy, czyli jej wartość Mpx.
Napiszę, jak ja stosuję te reguły, co mi się sprawdza.
Przykładowo:
– dla matryc o wielkości do 16 Mpx stosuję licznik 600
– dla matryc o wielkości 16 – 24 Mpx stosuję licznik 500
– dla matryc o wielkości 24 – 36 Mpx stosuję licznik 400
Jak obliczać czas naświetlania dla zasady 600, 500, 400?
W celu uniknięcia zarejestrowania ruchu gwiazd czas naświetlania oblicza się bardzo prosto.
Licznik 600, 500 lub 400 dzielimy poprzez iloczyn wartości ogniskowej pomnożonej przez odpowiedni mnożnik.
Wartość mnożnika jest uzależniona już od fizycznego rozmiaru matrycy aparatu i wynosi on:
– 1 dla aparatów pełnoklatkowych
– 1,5 dla aparatów z matrycami APS-C (Nikon)
– 1,6 dla aparatów z matrycami APS-C (Canon)
– 2 dla aparatów z matrycami MICRO 4/3
Jak wygląda wzór dla reguły 600, 500, 400?
Czyli przykładowo maksymalny czas naświetlania dla aparatu z matrycą 24 Mpx i założonym obiektywem 85mm:
– dla aparatu z matrycą pełnoklatkową będzie to: 500/(85*1)=500/85= 5,882 więc w przybliżeniu 6s, ale naświetlałbym 5s
– dla Nikona z matrycą APS-C będzie to: 500/(85*1,5)=500/127,5=3,922 więc w przybliżeniu 4s
– dla Canona z matrycą APS-C będzie to: 500/(85*1,6)=500/136=3,677 więc w przybliżeniu 4s, ale tutaj już bym zszedł do 3s
– dla aparatu z matrycą MICRO 4/3 będzie to: 500/(85×2)=500/170=2,941 więc w przybliżeniu 3s.
Oczywiście należy pamiętać, że nie jest to doskonała metoda i na dużym przybliżeniu zdjęcia ten ruch gwiazd może być widoczny. Trochę lepiej sprawuje się metoda NPF, ale o tym w przyszłości w innym artykule.
Brak komentarzy